Το Οικολογάκι που Είναι Παλικαράκι...

Κάνοντας σήμερα την καθιερωμένη μου περιήγηση στο διαδίκτυο και κάνοντας την απαραίτητη στάση στο facebook βρίσκω μια ανάρτηση μιας κοπέλας που με άγγιξε πραγματικά. Θεώρησα σημαντικό να την μοιραστώ μαζί σας γιατί είναι μια κατάθεση ψυχής. Ακολουθεί η ανάρτηση:

«ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ Η Μ. Κ. ΤΟΥ Χ., ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣ/ΚΗ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ, ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ Κ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΚΛΙΝΟΝ ΑΣΤΥ ΜΕΤΑ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΚΟΥΓΑ ΕΒΓΑΖΑ ΣΠΥΡΙΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΚΕΙ. 2 ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΡΙΝ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΑΝΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ" ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ANTIGOLDΑΚΙ - ΟΙΚΟΛΟΓΑΚΙ, ΟΠΟΥ ΕΒΡΙΣΚΑ ΣΧΟΛΙΑΖΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΑ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΔΥΝΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ... ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟ (ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΟΥΣ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ) Κ Ο ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΑΚΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΑΚΙ Ξ Υ Π ΝΗ Σ Ε, ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΛΑΙΕΙ Κ ΟΔΥΡΕΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟ, ΜΠΑΙΝΕΙ Κ ΑΡΠΑΖΕΙ ΟΠΟΙΟΝ ΟΙΚΟΛΟΓΟ ΒΡΕΙ, ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΤΗ ΜΙΣΗ ΘΕΣ.ΚΗ Κ ΕΣΚΙΖΕ ΑΦΙΣΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΘΗΝΑ.. Ο ΜΕΤΑΛΩΡΥΧΟΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ .. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ Κ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ /// ΚΑΙ ΒΡΑΖΩ ΑΠΟ ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ»

                Κάποιοι θα πουν ότι το κοριτσάκι γνώρισε έναν μεταλλωρύχο, τον ερωτεύτηκε και τα ξέχασε όλα. Με τη φράση αυτή προλαβαίνω όλους τους γνωστούς σχολιαστές του μπλοκ με antigold φιλοσοφία. Η ουσία δεν είναι εκεί. Η ουσία είναι ότι όταν ένας άνθρωπος, μια γυναίκα, τόλμησε να γνωρίσει και την άλλη πλευρά, αυτήν που εμείς λέμε αλήθεια και εσείς δεν θέλετε να ακούσετε, άλλαξε άποψη.

                Και το πιο σημαντικό για μένα προσωπικά, είναι ότι είχε την λεβεντιά και την αρετή να πει κάτι πολύ απλό αλλά τόσο σπάνιο την σήμερον εποχή. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά η μαγική πρόταση «έκανα λάθος». Ξέρετε φίλοι μου είναι πολύ δύσκολο να ξεστομίσεις αυτή την κουβέντα. Δυστυχώς.  

                Ίσως, αν καθόμασταν όλοι γύρω από ένα τραπέζι, φίλοι υπέρ, φίλοι κατά και φίλοι ουδέτεροι, για να κάνουμε μια κουβέντα, δίχως Δημάρχους, δίχως πολιτικούς αλλά με μια βασική αρχή. Να καθόμασταν λέγοντας όλοι μας ότι κάναμε λάθος, μακριά από εγωισμούς και φανατισμούς, ίσως να τα βρίσκαμε, ίσως τότε η περιοχή να μη χρειαζόταν νικητές και ηττημένους.

                Εγώ ξεκινάω την κριτική από μένα. Δεν είχα την παλικαριά να το κάνω. Εσείς την είχατε ποτέ; Την έχετε τώρα;

                Αλλά ξέρω τι θα πείτε. Αν κλείσουν οι Σκουριές μπορούμε να μιλήσουμε. Εμ δε παίζετε έτσι το παιχνίδι. Αλλιώς παίζετε. Αλλά ζητώ παλικαριά. Που να τη βρω σε ανθρώπους κρυμμένους πίσω από κουκουλοφόρους και πολιτικούς που η αντιπαράθεση είναι η ζωή τους;

Ο Θεός, μέρες που είναι, ας βάλει το χέρι του.

Αν το βάλει όμως πρέπει να το δούμε και να δώσουμε και το δικό μας.