Αντικειμενικά και Προσωπικά

Ενώ προβληματιζόμουν για το τι ανάρτηση θα κάνω για την επικαιρότητα, έχοντας 2-3 πιθανά θέματα να πω την άποψή μου,  έρχεται ο γνωστός – άγνωστος (μην πάει ο νου σας και ο νου σου φίλε μου στις γνωστές ερμηνείες της έκφρασης) και μου κάνει το εξής σχόλιο:

 “Φίλε μου θα θελα να μου πεις ειλικρινά για το πόσο έχεις προβληματιστεί με όλα αυτά τα αντικειμενικά προβλήματα που λέμε ότι θα προκύψουν από την εξόρυξη
και κατά πόσο έχεις βάλει το προσωπικό σου συμφέρον πάνω από του συνόλου.”

            Επειδή από την έναρξη λειτουργείας του μπλοκ ξεκαθάρισα , ότι θέλω να προβάλω την άλλη άποψη και τον διάλογο σε ευχαριστώ φίλε διαφωνούντα, για τα εναύσματα που μου δίνεις για να πω αυτό που πιστεύω, όχι εγώ αλλά όλοι οι κάτοικοι (η συντριπτική πλειοψηφία τουλάχιστον)  της Βόρειας Χαλκιδικής. Των Μαδεμοχωρίων.

            Κατ’ αρχήν πρέπει να σου πω, φίλε ΑΣΤΕΡΙΞ, ότι έχω προβληματιστεί πολύ στο παρελθόν. Για να λύσω όμως τους προβληματισμούς μου δεν έτρεξα σε ανεπάγγελτους εθνοσωτήρες τύπου Τόλη για να με ενημερώσουν, ούτε σε πολιτευτές τύπου Ιγγλέζη που ζουν από αυτή τη διχόνοια  ώστε να έχω «αντικειμενική άποψη» όπως λες. Ανέτρεξα ως μορφωμένος άνθρωπος στις μελέτες της εταιρείας. Διάβασα, ζήτησα διευκρινήσεις από ειδικούς, έψαξα στο διαδίκτυο και δίχως να διεκδικώ το αλάθητο ενέκρινα τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρείας.  Πρέπει όμως να σου πω, ότι επειδή πιστεύω ότι κάποια στιγμή το Κράτος πρέπει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες του, εμπιστεύομαι και επιζητώ του τακτικούς (ακόμα και καθημερινούς) ελέγχους του.   Δε γίνεται αλλιώς. Δεν μπορεί το κάθε παρατηρητήριο να νομοθετεί και να υπαγορεύει. Είναι καταστρατήγηση της Δημοκρατίας. Και για να μη παρασυρθείς στα όσα γράφω, το κράτος δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι και οι υπηρεσίες της. Δεν πρέπει η λειτουργία των υπηρεσιών να επηρεάζεται από καμιά αλλαγή κυβέρνησης ή ηγεσίας. Πρέπει να κάνει τη δουλειά της, όπως έχει ορκιστεί, με βάσει αυτά που έχει ορκιστεί να κάνει.

            Μου μιλάς για αντικειμενικά προβλήματα που λέτε ότι θα υπάρξουν. Ποια είναι τα αντικειμενικά προβλήματα; Η απαγόρευση της χρήσης κυανίου (κακώς τόσο δαιμονοποιημένο όπως λέει και ο διευθύνων σύμβουλος κ. Θεοδωροκόπουλος) σε συνάρτηση με το κλείσιμο των Σκουριών; Μα η μέθοδος ακαριαίας τήξης δεν χρησιμοποιεί κυάνιο λόγω της ύπαρξης του Χαλκού που θα προέρχεται από τις Σκουριές. Άρα τι ζητάτε;

            Διάβασα για την πρόταση εξολοκλήρου υπόγειας εκμετάλλευσης. Μα εσείς νοιάζεστε για τα δάση. Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη έκταση για εναποθέσεις σε περίπτωση ολικής υπόγειας εκμετάλλευσης.

   

            Πάμε τώρα στο προσωπικό για να μη μακρηγορώ και κουράσω.

            Ναι. Από τη στιγμή που δουλεύω εκεί είναι προσωπικό.

            Ναι. Από τη στιγμή που ταΐζουν τις οικογένειες τους 2000 συνάδελφοι, είναι προσωπικό.

          Ναι. Από τη στιγμή που δουλεύουν δεκάδες οικογένειες ελευθέρων επαγγελματιών, από αυτούς τους ανθρώπους (τους 2000 εννοώ) που είναι συντοπίτες μου, φίλοι μου και συγγενής μου είναι προσωπικό.  

            Ναι. Από τη στιγμή που νοιάζομαι για το μέλλον των παιδιών μου, είναι προσωπικό. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις την ευθύνη μου απέναντί τους και ότι ξέρω ότι δε θα καταστραφεί ο τόπος μου.

            Και τέλος. Ναι. Από τη στιγμή που αγωνιώ για το μέλλον του τόπου που ζω, που τόσο αγαπώ και δεν τον θέλω τόπο συνταξιούχων και ανέργων, είναι προσωπικό.

Τώρα αν νομίζεις ότι αισθάνομαι πάνω από το σύνολο… Τι να πω!